carlotiscontent

Druiven met zand

Bakvissen op ‘t land

M’n dijbeen verbrand

Ik ben op het strand

Ik wou dat ik een vis was

In een kom vol alcohol

Dan was mijn leven een delirium

En minstens net zo zinvol

The cold and dark days of depression
Never seem to cure my strange obsession
To think I like these wet and snowy days
Sprung from King Winter’s cruel ways
By all means, it’s useless to pretend
Or believe, that winter is my friend

The skies rain sorrow over frozen land
Freezing both my feet and hands
I slip and slide trough snowy lanes
This winter even stops the trains
My bike becomes a useless thing
When far too early, darkness sets in

As my breath turns into smoke
I try to understand this Godless joke
Winter comes to no-one’s joy
It’s just some sports that find deploy
There is no point in staying up late
We should all just hibernate

In deze weinig inspirerende omgeving
Veroordeeld tot een zittend bestaan

Opgesloten in mijn eigen beleving
Schop ertegenaan

’s ochtends gaan we terug naar af
In de metro’s melancholie

Als de koeien dag na dag
Passie verdwijnt in mijn koffie

De onverschilligheid van dit bestaan
Wil ik ontspringen

Ga achter mijn illusies aan
Helaas kan ik niet zingen